Met verstomming werden we gisteren geslagen toen we het onmiddellijke vertrek van onze T1 Alexander Blessin vernamen. Via de sociale media kanalen konden we een mix aan emoties lezen, hetgeen heel begrijpelijk is, daar voor ons supporters voetbal nog steeds bestaat uit emoties.

Toch houden we, als supportersfederatie, eraan om Alexander te bedanken. Hij was zowat het lichtpunt in donkere dagen. Vergeten we vooral niet wat een prachtig seizoen 20-21 hij ons bezorgde waar we op een haar na play-off 1 miste en hij dit bekroond zag met de verkiezing als “coach van het jaar”. Iets waar we met alle supporters terecht mee fier op waren. Spijtig genoeg kon hij dit jaar ons niet dezelfde vreugde schenken, maar daar lag ons inziens, de fout niet bij hem. Je kan maar strijden met de wapens die je hebt. Meermaals bracht hij het probleem onder ogen en smeekte hij achter gerichte versterkingen. Zijn het deze niet aanhoorde smeekbedes misschien die hem nu deze stap hebben doen zetten? Dat zullen we waarschijnlijk nooit weten.

Als supportersfederatie zullen we Alexander altijd onthouden als iemand die steeds tijd maakte om zich ook onder de supporters te mengen. Niets was hem te veel als we hem uitnodigden in een supporterslokaal. Daar zagen we steeds een breed glimlachend aimabel man die de tijd nam om met ieder van ons een babbeltje te doen. Zijn steeds to the point analyses en interviews waren ook een verademing in deze soms harde wereld en dit was steeds met het nodige respect voor vriend en vijand.

Tot slot willen we hem heel veel succes toewensen in zijn nieuwe uitdaging. Alexander, je zal voor heel lang in ons voetbalgeheugen blijven hangen als een top mens, top coach.

Ook wensen we Markus veel succes met de tijdelijke overname als T1 en hopelijk geven de spelers morgen als eerbetoon ons een mooie overwinning.